|
☆ عاشقم برهمه عالم که همه عالم از اوست☆ ☆ عشق فقط خداست..... فقط خدا ☆
| ||
|
طراح قالب |
بسم الله الرحمن الرحیم   طلوع خورشید مکه و ماه مدینه طلوع رسول خوبی ها سالها بود که زمین در حسرت باران حیاتبخشی می سوخت و درمان تشنگی، سیاهی و تیرگی خود را از آسمان آبی انتظار داشت. سالها بود که زمین به کویر خشک تعصبات و عقاید باطل و مرداب خرافات، تبدیل شده بود که ناگاه در شبی فراموش نشدنی، باران رحمت الهی شروع به باریدن کرد و زمین تشنه را سیراب ساخت و گُلی زیبا، بنام محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در کویر حجاز، شکوفا شد. تولد او، عطر دل انگیز ایمان را به مشام مشتاقان رساند و چشمه های جوشان معرفت را در سینه ها، جاری ساخت. آری با تولد او، کویر جهل و تعصب به بوستان مِهر و تفکر تبدیل شد. آن
پیام آور الهی، در شهر مقدس مکّه و در خانواده ای مؤمن و خداپرست، در شب 17
ربیع الاول به دنیا آمد و جهانِ هستی را با وجود مبارک خود، منوّر کرد. آن
شب آسمان مکّه ستاره باران شده بود و ساکنان عرش ملکوت برای تحویل دادن
امانت خود به زمین آمده بودند. و همه بتها در صبح آن شب به رو در افتاد و هيچ بتى درآن روز بر سر پا
نبود، و ايوان كسرى در آن شب شكست خورد وچهارده كنگره آن فرو ريخت. و
درياچه ساوه خشك شد. و وادى سماوه پر از آب شد. آتشكدههاى فارس كه هزار
سال بود خاموش نشده بود در آن شب خاموش گرديد. و مؤبدان فارس در خواب ديدند
شترانى سخت اسبان عربى را يدك مى كشند و از دجله عبور كرده و در بلاد
آنها پراكنده شدند، و طاق كسرى از وسط شكست خورد و رود دجله در آن وارد
شد. و در شب تولد حضرت محمد صلی الله علیه و اله نورى از سمت حجاز بر آمد و
همچنان بسمت مشرق رفت تا بدانجا رسيد، فرداى آن شب تخت هر پادشاهى
سرنگون گرديد و خود آنها گنگ گشتند كه در آنروز سخن نمى گفتند. دانش
كاهنان ربوده شد و سحر جادوگران باطل گرديد، وهر كاهنى كه بود از تماس با
همزاد شيطانى خود ممنوع گرديد وميان آنها جدائى افتاد. حضرت آمنه سلام الله علیها می فرمود: به خدا فرزندم كه به دنیا امد و بر زمين قرار گرفت دستهاى خود را بر زمين گذارد و سر بسوى آسمان بلند كرد و بدان نگريست، و نورى از من تابش كرد و در آن نور شنيدم گوينده اى مى گفت: تو آقاى مردم را زادى او را محمد نام بگذار. آنگاه او را به نزد عبد المطلب بردند و آنچه را مادرش آمنه گفته بود به عبد المطلب گزارش دادند، عبد المطلب او را در دامن گذارده گفت: ستايش خدائى را كه بمن عطا فرمود اين فرزند پاك و خوشبورا كه در گهواره بر همه پسران آقا است. آنگاه او را به اركان كعبه تعويذ كرد. و درباره او اشعارى سرود. ابليس در آن شب ياران خود را فرياد زد (و آنها را به يارى طلبيد) و چون اطرافش جمع شدند بدو گفتند: اى سرور، چه چيز تو را به وحشت افكنده؟گفت: واى بر شما از سر شب تا به حال اوضاع آسمان و زمين را دگرگون مى بينم و به طور قطع در روى زمين اتفاق تازه و بزرگى رخ داده كه از زمان ولادت عيسى بن مريم تاكنون سابقه نداشته ، اينك بگرديد و به بينيد اين اتفاق چيست؟ آنها پراكنده شدند و برگشتند و اظهار داشتند: ما كه تازه اى نديديم. ابليس گفت: اين كار من است آنگاه در دنيا به جستجو پرداخت تا به حرم - مكه - رسيد، و مشاهده كرد فرشتگان اطراف آنرا گرفته اند، خواست وارد حرم شود كه فرشتگان بر او بانگ زده مانع ورود او شدند، بسمت غار حرا رفت و چون گنجشكى گرديد و خواست در آيد كه جبرئيل بر او نهيب زد: برو اى دور شده از رحمت حق!ابليس گفت: اى جبرئيل از تو سؤالى دارم؟ گفت: بگو، پرسيد: از ديشب تاكنون چه تازه اى در زمين رخ داده؟ پاسخ داد: محمد - صلى الله عليه و آله - به دنيا آمده.   طلوع صادق آل محمد علیهم السلام در هفدهم ربیع الاول سال 83 ه. ق، طلوع خورشید امامت، بار دیگر مدینه را منور کرد. در آن روز، خورشیدی شکفت که بعدها پرتو انوار الهی اش دوازده هزار غنچه جویای محبت و حقیقت را شکوفا کرد، و حیات و طراوت تازه ای به جهان بخشید؛ چراکه با شکوفایی و عطرافشانی آنها، مسیر بوستان حقیقت و رستگاری از بیابان خشک ضلالت و بدبختی جدا شد و سرگشتگان و عاشقان وجه اللّه به سرمنزل مقصود رسیدند.صبح روز جمعه 17 ربیع الاول سال 83 ه . ق، مدینه، چشم انتظار طلوع خورشیدی دیگر از سلاله پاک رسول اللّه صلی الله علیه و آله بود، تا با تجلی جمال آن مولود مبارک وضوی نور گرفته و چهره خویش را بار دیگر منور سازد. سرانجام خانه امامت و ولایت با میلاد فرخنده ششمین امام معصوم علیه السلام ، غرق شادی و سرور شد. ملائک مشتاقانه به استقبال و خوش آمدگویی از آن نوگل تازه شکفته به زمین آمدند و نرگس چشمان خود را میزبان قدوم مبارک آن عزیز بزرگوار کردند. ما نیز این میلاد بزرگ و فرخنده را به تمام دوستداران اهل بیت علیه السلام تبریک و تهنیت گفته و امیدواریم که با بهره گیری کافی ازمکتب سازنده آن ستارگان درخشان در راستای پاک سازی جسم و جان خود ازلوث پلیدی ها و گناهان گام، برداریم. شکوفایی ششمین گل بوستان امامت در هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری، مدینه را آکنده از عطرگل محمّدی و غرق شادی و سرور کرد. نام آن حضرت جعفر و مشهورترین کنیه ایشان، ابوعبداللّه و معروف ترین لقبشان صادق است. پدر بزرگوارشان، امام محمّد باقر علیه السلام مانند اجداد گرامی خود از زهد و تقوایی راستین والهی بهره مند بود و مادر آن حضرت، «ام فَروه» نوه محمّد بن ابی بکر یکی از یاران نزدیک امیرالمومنین علی علیه السلام بود.صادق آل محمد علیهم السلام هنگامی متولد شدند که پدر بزرگوار ایشان، امام محمّد باقر علیه السلام برای کاری خارج از مدینه به سر می بردند. پس از تولد، نوزاد را در پارچه سفیدی پیچیدند وبه نزد جد گران قدرشان امام سجاد علیه السلام آوردند. حضرت زین العابدین علیه السلام نگاهی توأم با نشاط و امید بر او افکندند و پس از قرائت آیاتی ازقرآن و ذکر و دعا فرمودند: «امید است قدمش مبارک باشد». رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام دارای القاب بسیاری هستند که هرکدام به گونه ای، صفت و حقیقت و جودی ایشان را نمایان می کنند. معروف ترین لقب ایشان، صادق به معنی راستین و راستگو است، القاب دیگر ایشان عبارتند از: فاضل، قائم، کامل، منجی، صابر، کلمة الحق، لسان الحق و صادق، همچنین ایشان دارای سه کنیه ابوعبداللّه ، ابی اسماعیل و ابوموسی می باشند که ابوعبداللّه از دیگر کنیه های ایشان معروف تر است.در برخی نوشته ها انتخاب لقب امام ششم علیه السلام را به پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت می دهند، چنان چه در کتاب علل الشرائع از قول پیامبر صلی الله علیه و آله آمده است: «به هنگامی که پسرم، جعفر بن محمّد به دنیا آمد او را صادق علیه السلام بخوانید برای این که در تداوم امامت، فرزندی به دنیا می آید که به همین اسم (جعفر) نامیده می شود [و] بدون حقی ادعای امامت می کند و او را جعفر کذاب می نامند».صادق، همچنین نام نهری است در بهشت، چرا که وجود برکت امام صادق علیه السلام نیز همچون آبشار زلال نهر بهشت، حیات بخش و پرثمر است. شبمه جهانی امام حسین علیه السلام
موضوعات مرتبط: 203_طلوع خورشید مکه و ماه مدینه ادامه مطلب [ پنجشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۲ ] [ ۱۲:۲۲ ق.ظ ] [ معصومه نورخواه ]
|
درباره وبلاگ  بِسمِـ الُلهِ اِلرَحمنِـ الرَحیــــــــمِـــ وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ به نام خدا سلام و درود فراوان به تمام انسان های پاک خداوند بزرگ ومتعال دوستان عزیزم هدفم از تاسیس این وبلاگ که با نام خداوند بزرگ عطر آگین شده است . این است که بدانیم خداوند بزرگ در تمام ثانیه های زندگی و حتی در سخت ترین شرایط زندگی عاشق بندگانش می باشد حتی اگر بندگانش خدا رو فراموش کرده باشند . ما انسانها از گل ساخته شده ایم و خداوند روح عاشقش رو در وجود بی جان ما دمید تا جان بگیریم و شروع به زندگی کنیم . اما ؟متاسفانه ما انسان ها آن را با تفکرات نادرست وقضاوت کردن های نا عادلانه در مورد هم به فراموشی سپردیم . آن چیزی که انسان آن رو فراموش کرده . حقیقتی است به نام عشق الهی عشق خداوند بزرگ به بندگان پاکش خداى تعالى پیامبران و اوصیاى ایشان (ع) را با معجزاتى که دیگر افراد بشر از آوردن نظیر آنها عاجزند، یارى کرده است تا گواه راستین بر درستى خیر و هدایتى باشد که از طرف خدا براى مردم آورده اند، که اگر این یارى خدا نبود، آنان در انجام رسالت خود سست می شدند و کسى گفته هاى آنان را تصدیق نمی کرد. امام باقرعلیه السلام فرمودند:هرگاه ازامرما(احادیث ما)چیزی شنیدی وقلب تو آن راپذیرفت خداوندراسپاس وستایش کن، واگرقلب تو آن را انکارکرد آن رابه خودمااهل بیت واگذار(بگوخودآنهامی دانند) ومگوچطوراین حدیث صادرشد؟چطوربوده؟وچگونه است؟ زیرا این رد کلام ما می باشد وبخداقسم شرک ورزیدن به خداوندبزرگ است! استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع مجاز و باعث خوشحالی ما می باشد |
| طراح قالب : بیاتو اسکین | Weblog Themes By : Bia2skin.ir | ||
